Strona główna » Zdrowie » Dysplazja stawu biodrowego u niemowląt – jakie są objawy i przyczyny? Sposoby na leczenie

Dysplazja stawu biodrowego u niemowląt – jakie są objawy i przyczyny? Sposoby na leczenie

niemowle

Dysplazja stawów biodrowych to inaczej mówiąc ich niedorozwój u niemowlaka. Polega zazwyczaj na tym, że panewka u dziecka jest płytsza niż powinna, co powoduje, że staje się niestabilna.


Najłatwiej wyobrazić to sobie w następujący sposób: ściśnijcie jedną dłoń w pięść (to główka, czyli zakończenie kości udowej), a drugą dłonią obejmijcie ją (to jest wgłębienie w miednicy nazywane panewką stawową). Tak jest zbudowane biodro. Jeśli ta część, która obejmuje pięść, jest zbyt płytka, pięść poruszając się w różnych kierunkach, może z niej wyskoczyć.

Jest to stosunkowo częste schorzenie u niemowląt – występuje u 1 na 20 dzieci. Ponieważ wczesne rozpoznanie jest bardzo istotne dla skutecznego leczenia, każdemu dziecku powinno się wykonywać badania bioderek pierwszy raz zaraz po urodzeniu, jeszcze w szpitalu, a drugi raz pomiędzy 3 a 8 tygodniem życia, choć oficjalnie podaje się, że badanie to powinno się wykonać do 12 tygodnia życia. To nie koniec – w szóstym i dziewiątym miesiącu życia dziecko czekają jeszcze dwie wizyty kontrolne, by wykluczyć wszelkie nieprawidłowości.

Nierozpoznana i nieleczona w porę dysplazja stawu biodrowego powoduje, że ruchy w stawie biodrowym są ograniczone, co prowadzi do utykania u dzieci, a w późniejszym wieku do zmian zwyrodnieniowych.

Przyczyny dysplazji stawów biodrowych u niemowląt

Choć nie jest jasne, dlaczego u jednych dzieci występuje dysplazja stawów biodrowych, a u innych nie, istnieją czynniki, które zwiększają ryzyko:

  • małowodzie w ciąży (mała ilość wód płodowych i mały brzuch podczas ciąży powodują, że dziecku jest ciasno i nie może prawidłowo ćwiczyć nóżek);
  • wysoka masa urodzeniowa (efekt j.w.);
  • ułożenie miednicowe podczas ciąży i poród pośladkowy;
  • asymetryczne ułożenie kończyn płodu w macicy;
  • wysoka waga urodzeniowa;
  • ciąża mnoga;
  • czynniki genetyczne (stwierdzono, że tendencje do dysplazji stawów są dziedziczne);
  • płeć żeńska – większa ilość relaksyny i estrogenów powodują u płodu rozluźnienie elementów stawów, stają się one wówczas bardzo elastyczne i niestabilne – dysplazja stawów biodrowych występuje 5 razy częściej u dziewczynek niż u chłopców.

Objawy dysplazji stawu – co powinno zaniepokoić?

Choć na wizytę do ortopedy należy się udać w pierwszym kwartale życia każdego dziecka bez względu na to, czy widzimy w jego nóżkach coś dziwnego czy nie, są pewne zachowania, które powinny rodziców zaniepokoić i być może przyspieszyć wizytę u specjalisty:

  • Niemowlak sprawia wrażenie, że nie może rozchylić nóżek na boki (np. płacząc nie wyrzuca ich na boki);
  • Maluch prawie zawsze nierówno, niesymetrycznie układa nóżki;
  • Podczas prób zabawy nóżkami noworodka, nie poddaje się on machaniu kończynami, stawia lekki opór i zaczyna płakać;
  • Jedna nóżka sprawia wrażenie dłuższej od drugiej;
  • Fałdki między pośladkami a udami nie są symetryczne po obu stronach.

Te cechy nie muszą świadczyć o dysplazji, ale mogą być sygnałem, że z biodrami dziecka dzieje się coś niepokojącego.

Diagnostyka i leczenie dysplazji stawów biodrowych

Podczas kontrolnej wizyty u ortopedy, zbada on biodra dziecka manualnie i wykona badanie usg. Nawet doświadczony lekarz specjalizujący się w leczeniu niemowląt nie jest w stanie wyczuć wszelkich zmian podczas badania dłońmi – może co najwyżej podejrzewać ich występowanie, jednak pewność daje dopiero badanie ultrasonograficzne (badań RTG nie wykonuje się dzieciom mniejszym niż roczne). A jednak sam prawidłowy wynik badania usg bioderek nie jest znakiem, że z bioderkami dziecka wszystko jest w porządku. Kompleksowa ocena stawu biodrowego obejmuje – poza oceną anatomii, także ocenę funkcji i zakresu ruchów stawu biodrowego. Ortopeda dokonuje oceny tzw. objawu Barlowa, objawu Ortolaniego oraz ruchów rotacyjnych i odwodzenia.

Uwaga! Niezmiernie rzadko zdarzają się takie sytuacje, że mimo zadowalającego wyniku badania u ortopedy w pierwszych tygodniach życia dziecka, po około pół roku następuje zahamowanie rozwoju panewki biodrowej. Jeśli rodzice zauważą niepokojące objawy (wymienione wyżej), powinni niezwłocznie zgłosić się do lekarza.