Wiotkość krtani u niemowląt – co to jest? Leczenie, objawy i przyczyny

Wiotkość krtani (laryngomalacja) u niemowląt to wrodzone zaburzenie rozwojowe krtani, polegające na nadmiernej wiotkości jej elementów chrzęstnych. Występuje u maluchów, u których krtań nie zdążyła się w pełni wykształcić, spowodowana jest niedojrzałością mięśni i nerwów.

---

Wiotkość krtani u niemowląt – co to jest?

Wiotkość krtani znacznie częściej występuje u noworodków płci męskiej. Jej objawy mogą ujawnić się już w pierwszych dniach po porodzie, jednak najczęściej stają się zauważalne dopiero po kilku tygodniach.

Charakterystyczne objawy budzą wśród rodziców lęk i obawy o zdrowie, a nawet życie dziecka. Ta dość częsta przypadłość stanowi ok. 60% wszystkich wad rozwojowych krtani. Wiotkość krtani jest najczęstszą przyczyną świstu krtaniowego (stridor) u dzieci.

Maluchy z wiotkością krtani mogą mieć problemy ze strony układu pokarmowego – może im towarzyszyć refluks żołądkowo-przełykowy.

Przyczyny występowania wiotkości krtani u niemowląt

Jak dotąd nie odkryto, co jest dokładną przyczyną występowania tej przypadłości. Przypuszcza się, że jest to wynik niekompletnego rozwoju napięcia mięśniowego w krtani i niedojrzałości niektórych połączeń nerwowych.

Refluks żołądkowo-przełykowy, który dość często towarzyszy tej chorobie, niejako potwierdza i uwiarygadnia tą tezę.

Zauważa się również przypadki rodzinnego występowania tego schorzenia, choć jak dotąd nie wykryto powiązania z żadnym znanym genem.

Warto zwrócić uwagę, iż żadna z tych teorii jak dotąd nie została w pełni potwierdzona.

Wczesne objawy i ewentualna diagnoza wiotkości krtani niemowląt

Wiotkość krtani u niemowląt jest z reguły obecna tuż po narodzinach, ale rzadko kiedy bywa tak wcześnie diagnozowana. Objawy tej choroby pojawiają się kilka dni lub tygodni po narodzinach, ale bywa również, że dopiero w okolicy pierwszych urodzin.

Laryngomalacja przyczynia się do blokowania dróg oddechowych, w wyniku czego podczas wdechu powstaje charakterystyczny świst, malec wydobywa z siebie nietypowe dźwięki, którym może towarzyszyć głośny terkoczący oddech.

Objawy wiotkości krtani u niemowląt

• świst lub głośny piejący odgłos podczas wdechu;
• zachrypnięty płacz w nocy;
• podekscytowanie w porze nocnej;
• trudności w przełykaniu;
• charczenie;
• duszności;
• wciąganie międzyżebrzy i nadbrzusza – zapadanie się szyi i klatki piersiowej podczas oddychania.

Kiedy możemy zauważyć powyższe objawy u niemowlaka?

• w pozycji na plecach, ponieważ w tej pozycji miękkie tkanki krtani blokują drogi oddechowe. Świst krtaniowy jest najlepiej słyszalny podczas snu dziecka;
• podczas płaczu;
• podczas wysiłku;
• podczas jedzenia, przełykania.

Ważne!

Jeśli zauważysz u swojego dziecka wymienione objawy, a nie miało ono wcześniej postawionej diagnozy, niezwłocznie skonsultuj się z pediatrą.

Skutki wiotkości krtani u niemowlaka

Dzieci z wiotkością krtani mogą (ale nie muszą) mieć:

• trudności z oddychaniem;
• kłopoty z efektywnym i skutecznym ssaniem, co może być przyczyną zbyt słabego i powolnego przybierania na wadze;
• trudności z przełykaniem;
• duszności w czasie aktywności fizycznej lub infekcji wirusowej;
• refluks żołądkowo-przełykowy, zgagę;
• predyspozycje do częstszych infekcji dróg oddechowych;
• mogą ulewać, wymiotować.

Świst krtaniowy u niemowląt (stridor) może utrzymywać się przez wiele miesięcy. Z upływem czasu w wyniku dojrzewania dróg oddechowych świst staje się coraz słabszy, aż w końcu samoistnie zanika (ok. 18. miesiąca życia dziecka).

W cięższych przypadkach wiotkość krtani może prowadzić do duszności, sinicy i zahamowania wzrostu.

Diagnoza i rozpoznanie wiotkość krtani u niemowlaka

Podstawą rozpoznania jest obraz krtani w badaniu endoskopowym. Obraz wiotkości krtani jest bardzo charakterystyczny:

• nagłośnia – długa, wiotka, zwinięta, a jej brzegi tworzą kształt przypominający literę Ω;
• fałdy nalewkowo–nagłośniowe – grube i skrócone.

Leczenie zwiotczenia krtani u niemowląt – jak wygląda?

Leczenie zwiotczenia krtani niemowląt nie jest wymagane, ponieważ u większości dzieci świst krtaniowy ustępuje samoistnie w okresie 6-12 miesięcy. Dzieje się tak na skutek wzrostu krtani i zwiększenia napięcia chrząstek. Dopóki niemowlę rozwija się prawidłowo i odpowiednio przybiera na wadze, nie ma powodu do niepokoju. 9 na 10 dwulatków, u których zdiagnozowano we wczesnym dzieciństwie wiotkość krtani, jest już na tym etapie życia zupełnie zdrowa.

Jeśli wiotkość krtani jest powodem występowania przykrych dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, wówczas (o ile jest to możliwe) włącza się leczenie „prostymi” lekami. Mają one za zadanie ograniczyć skutki refluksu, zmniejszyć wydzielanie kwasu żołądkowego, a także zwiększyć napięcie mięśniowe przełyku.

Konsultacja laryngologiczna wskazana jest u dzieci, u których świst utrzymuje się powyżej 12.-18. miesiąca życia. Wówczas objawy wiotkości krtani u niemowlaka mogą dawać o sobie znać w przebiegu chorób dróg oddechowych lub podczas intensywnego wysiłku fizycznego.

Kiedy wymagany jest ewentualny zabieg chirurgiczny supraglottoplastyki?

Zdarza się, choć niezwykle rzadko, że dziecko z wiotkością krtani wymaga interwencji chirurgicznej. Przeprowadza się ją tylko wtedy, gdy stan ogólny dziecka jest niezadowalający lub pojawiły się powikłania.

Zabieg nosi nazwę supraglottoplastyki i polega na podcięciu więzadeł nalewkowo-nagłośniowych i usunięciu nadmiaru tkanki śluzowej. Przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym pod kontrolą endoskopu przy użyciu lasera lub narzędzi mechanicznych.