Wiotkość krtani (laryngomalacja) u niemowląt to wrodzone zaburzenie rozwojowe krtani, polegające na nadmiernej wiotkości jej elementów chrzęstnych. Występuje u maluchów, u których krtań nie zdążyła się w pełni wykształcić, spowodowana jest niedojrzałością mięśni i nerwów.
Wiotkość krtani znacznie częściej występuje u noworodków płci męskiej. Jej objawy mogą ujawnić się już w pierwszych dniach po porodzie, jednak najczęściej stają się zauważalne dopiero po kilku tygodniach.
Charakterystyczne objawy budzą wśród rodziców lęk i obawy o zdrowie, a nawet życie dziecka. Ta dość częsta przypadłość stanowi ok. 60% wszystkich wad rozwojowych krtani. Wiotkość krtani jest najczęstszą przyczyną świstu krtaniowego (stridor) u dzieci.
Maluchy z wiotkością krtani mogą mieć problemy ze strony układu pokarmowego – może im towarzyszyć refluks żołądkowo-przełykowy.
W artykule dowiesz się:
Przyczyny występowania wiotkości krtani u niemowląt
Jak dotąd nie odkryto, co jest dokładną przyczyną występowania tej przypadłości. Przypuszcza się, że jest to wynik niekompletnego rozwoju napięcia mięśniowego w krtani i niedojrzałości niektórych połączeń nerwowych.
Refluks żołądkowo-przełykowy, który dość często towarzyszy tej chorobie, niejako potwierdza i uwiarygadnia tą tezę.
Zauważa się również przypadki rodzinnego występowania tego schorzenia, choć jak dotąd nie wykryto powiązania z żadnym znanym genem.
Warto zwrócić uwagę, iż żadna z tych teorii jak dotąd nie została w pełni potwierdzona.
Wczesne objawy i ewentualna diagnoza wiotkości krtani niemowląt
Wiotkość krtani u niemowląt jest z reguły obecna tuż po narodzinach, ale rzadko kiedy bywa tak wcześnie diagnozowana. Objawy tej choroby pojawiają się kilka dni lub tygodni po narodzinach, ale bywa również, że dopiero w okolicy pierwszych urodzin.
Laryngomalacja przyczynia się do blokowania dróg oddechowych, w wyniku czego podczas wdechu powstaje charakterystyczny świst, malec wydobywa z siebie nietypowe dźwięki, którym może towarzyszyć głośny terkoczący oddech.
Objawy wiotkości krtani:
- świst lub głośny piejący odgłos podczas wdechu;
- zachrypnięty płacz w nocy;
- podekscytowanie w porze nocnej;
- trudności w przełykaniu;
- charczenie;
- duszności;
- wciąganie międzyżebrzy i nadbrzusza – zapadanie się szyi i klatki piersiowej podczas oddychania.
Kiedy możemy zauważyć powyższe objawy u niemowlaka?
- w pozycji na plecach, ponieważ w tej pozycji miękkie tkanki krtani blokują drogi oddechowe. Świst krtaniowy jest najlepiej słyszalny podczas snu dziecka;
- podczas płaczu;
- podczas wysiłku;
- podczas jedzenia, przełykania.
Skąd ten świst?
Osłabione tkanki krtani nie wytrzymują ciśnienia wywołanego przez oddech, w wyniku czego stają się jeszcze bardziej wiotkie i lekko opadają do środka. Świst powstaje na wskutek przechodzenia powietrza przez te częściowo zapadnięte struktury, które zamykają światło dróg oddechowych. Świst nie jest objawem stałym i nie musi występować przez cały czas – z reguły zmiana pozycji z plecków na brzuszek skutecznie go „ucisza”.
Świst krtaniowy nie stanowi zagrożenia dla życia dziecka, ale warto wiedzieć, że w czasie infekcji krtaniowej może się nasilać.
Ważne!
Jeśli zauważysz u swojego dziecka wymienione objawy, a nie miało ono wcześniej postawionej diagnozy, niezwłocznie skonsultuj się z pediatrą.
Skutki wiotkości krtani u niemowlaka
Dzieci z wiotkością krtani mogą (ale nie muszą) mieć:
- trudności z oddychaniem;
- kłopoty z efektywnym i skutecznym ssaniem, co może być przyczyną zbyt słabego i powolnego przybierania na wadze;
- trudności z przełykaniem;
- duszności w czasie aktywności fizycznej lub infekcji wirusowej;
- refluks żołądkowo-przełykowy, zgagę;
- predyspozycje do częstszych infekcji dróg oddechowych;
- mogą ulewać, wymiotować.
Świst krtaniowy u niemowląt (stridor) może utrzymywać się przez wiele miesięcy. Z upływem czasu w wyniku dojrzewania dróg oddechowych świst staje się coraz słabszy, aż w końcu samoistnie zanika (ok. 18. miesiąca życia dziecka).
W cięższych przypadkach wiotkość krtani może prowadzić do duszności, sinicy i zahamowania wzrostu.
Diagnoza i rozpoznanie wiotkość krtani
Podstawą rozpoznania jest obraz krtani w badaniu endoskopowym. Obraz wiotkości krtani jest bardzo charakterystyczny:
- nagłośnia – długa, wiotka, zwinięta, a jej brzegi tworzą kształt przypominający literę Ω;
- fałdy nalewkowo–nagłośniowe – grube i skrócone.
Leczenie zwiotczenia krtani u niemowląt
Leczenie zwiotczenia krtani niemowląt nie jest wymagane, ponieważ u większości dzieci świst krtaniowy ustępuje samoistnie w okresie 6-12 miesięcy. Dzieje się tak na skutek wzrostu krtani i zwiększenia napięcia chrząstek. Dopóki niemowlę rozwija się prawidłowo i odpowiednio przybiera na wadze, nie ma powodu do niepokoju. 9 na 10 dwulatków, u których zdiagnozowano we wczesnym dzieciństwie wiotkość krtani, jest już na tym etapie życia zupełnie zdrowa.
Jeśli wiotkość krtani jest powodem występowania przykrych dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, wówczas (o ile jest to możliwe) włącza się leczenie „prostymi” lekami. Mają one za zadanie ograniczyć skutki refluksu, zmniejszyć wydzielanie kwasu żołądkowego, a także zwiększyć napięcie mięśniowe przełyku.
Konsultacja laryngologiczna wskazana jest u dzieci, u których świst utrzymuje się powyżej 12.-18. miesiąca życia. Wówczas objawy wiotkości krtani u niemowlaka mogą dawać o sobie znać w przebiegu chorób dróg oddechowych lub podczas intensywnego wysiłku fizycznego.
Kiedy wymagany jest ewentualny zabieg chirurgiczny supraglottoplastyki?
Zdarza się, choć niezwykle rzadko, że dziecko z wiotkością krtani wymaga interwencji chirurgicznej. Przeprowadza się ją tylko wtedy, gdy stan ogólny dziecka jest niezadowalający lub pojawiły się powikłania.
Zabieg nosi nazwę supraglottoplastyki i polega na podcięciu więzadeł nalewkowo-nagłośniowych i usunięciu nadmiaru tkanki śluzowej. Przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym pod kontrolą endoskopu przy użyciu lasera lub narzędzi mechanicznych.
Na zakończenie
Wiotkość krtani sama w sobie nie jest groźna i nie powinna być powodem do niepokoju. Nie oznacza to jednak, że można ją zbagatelizować. Choroba ta – jak każda inna – wymaga pewnej kontroli i obserwacji.
Pocieszający jest fakt, że istnieją spore szanse na samoistne ustąpienie niepokojących objawów. Jak pokazują statystyki, większość maluchów samodzielnie „zwalcza” tę przypadłość przed ukończeniem drugiego roku życia.
Wczesne wykrycie wiotkości krtani u niemowląt pozwala na monitorowanie stanu zdrowia dziecka i w razie czego na szybką reakcję. Nie panikuj, jeśli usłyszysz od pediatry, że Twój maluszek ma wiotkość krtani. Nie zamartwiaj się i nie popadaj w rozpacz – Twój maluch nie będzie z tego powodu gorszy czy bardziej narażony na niepowodzenia.
Twoje dziecko ma olbrzymie szanse na normalny, niczym niezaburzony rozwój. Pamiętaj, że najważniejsza jest Twoja miłość, wsparcie i akceptacja.
Owszem, świst krtaniowy może niepokoić, szczególnie świeżo upieczonych i nadwrażliwych rodziców, ale warto zdać sobie sprawę z tego, że to nie wyrok na całe życie! Ten stan minie i to szybciej niż myślisz!
Podobne artykuły: