Strona główna » Ciąża » Niedoczynność tarczycy w ciąży

Niedoczynność tarczycy w ciąży

Przyczyną niedoczynności tarczycy w ciąży jest najczęściej przewlekle jej zapalenie, stan poleczeniu choroby Graves-Basedowa lub chirurgicznym usunięciu tarczycy. Ciężka niedoczynność tarczycy powoduje niepłodność z powodu zaburzeń hormonalnych w wydzielaniu prolaktyny. Umiarkowana niedoczynność tarczycy daje możliwość zajścia w ciążę.

Niedobór hormonów tarczycy u matki źle wpływa na rozwój centralnego układu nerwowego zarodka i płodu zwłaszcza w I trymestrze ciąży (bo u płodu w tym czasie tarczyca nie jest jeszcze w pełni wykształcona).
Wrodzona niedoczynność tarczycy u dziecka zdarza się stosunkowo często. U niewielkiego odsetka noworodków objawia się ona zaraz po urodzeniu. Długo utrzymująca się żółtaczka wcześniacza, duże ciemiączka, spowolnienie ruchowe, marmurkowata skora, wole, duży język, wzdęcia to objawy niewydolności u noworodka. U większości dzieci objawy te nie występują. Dlatego u wszystkich noworodków są prowadzone przesiewowe badania w tym kierunku. Test wykonywany jest na wszystkich oddziałach noworodkowych najwcześniej w trzeciej dobie po urodzeniu. Najczęściej wrodzona niedoczynność tarczycy u dzieci ma charakter przejściowy i wymaga tylko okresowego leczenia.

Łagodna niedoczynność tarczycy w ciąży może być powodem poronienia i porodu przedwczesnego ale także wielowodzia i przedwczesnego odklejenia łożyska. Dlatego stan niedoczynności tarczycy powinien być rozpoznany. Wymagane jest uzupełnianie niedoboru hormonów tarczycy u ciężarnej.


Proponowane artykuły: