Kiedy wykonuje się cięcie cesarskie?

Cięcie cesarskie (potocznie cesarka) to operacja podczas której rozcina się brzuch oraz macicę rodzącej, w celu wyciągnięcia dziecka z jej łona. W Polsce coraz więcej dzieci rodzi się poprzez cesarskie cięcie, choć powody dla których wykonywana jest cesarka są bardzo rożne. Z tego artykułu dowiesz się, jak przebiega cesarka oraz jakie są jej rodzaje.

Cięcie cesarskie najczęściej wykonuje się:

• jeśli poprzedni poród odbył się przez cięcie cesarskie, a czas jaki minął nie przekroczył roku i nadal istnieje przyczyna, dla której wykonano takie cięcie;
• jeśli przy wcześniejszym cięciu cesarski zastosowano klasyczne pionowe cięcie macicy, które może pęknąć podczas porodu;
• przy indukcji porodu u kobiety, która wcześniej rodziła przez cięcie cesarskie;
• w stanie zagrożenia płodu lub nieprawidłowościach, które powodują, że poród drogami naturalnymi staje się zbyt ryzykowny;
• jeśli matka choruje na cukrzycę i konieczne jest ukończenie ciąży przed terminem
• przy istniejących innych chorobach matki (w tym chorobach serca i zaburzeniach układu oddechowego), kiedy poród drogami naturalnymi staje się zbyt ryzykowny;
• przy przedwczesnym oddzieleniu łożyska, stwarzającym duże niebezpieczeństwo dla płodu, jeśli nie zostanie on natychmiast wydobyty na świat
• w przypadku łożyska przodującego (kiedy łożysko częściowo lub całkowicie blokuje ujście szyjki macicy);
• w przypadku infekcji wirusem HIV u matki, która może zostać przekazana podczas porodu naturalnego;
• przy aktywnej infekcji wirusem typu Herpes (np. ospy wietrznej, półpaśca, opryszczki), szczególnie pierwotnej, lub jeśli są dowody na to, że występują zmiany w szyjce macicy lub w obrębie narządów rodnych, lub jeśli zewnętrzne aktywne zmiany mogą podczas porodu mieć kontakt z rodzącym się dzieckiem;
• gdy uważa się, że główka płodu jest zbyt duża by przejść przez miednicę matki.

Istnieją też inne czynniki wskazujące na możliwość, lecz nie zawsze konieczność wykonania cięcia cesarskiego, takie jak:

• nadciśnienie w ciąży lub choroba nerek u matki
• znaczna wada wzroku u matki;
• nietypowe ułożenie płodu, na przykład pozycja pośladkowa.

Nieplanowaną cesarkę wykonuje się najczęściej w stanach zagrożenia życia matki lub płodu, przy płodzie przenoszonym dwa lub trzy tygodnie po terminie, jeśli środowisko w macicy zaczyna się pogarszać.

Zanim udasz się do szpitala, już w domu zacznij przygotowania do zabiegu. Przede wszystkim zmyj lakier z paznokci. Ich naturalny kolor będzie dla anestezjologa informacją, że zabieg przebiega prawidłowo. Zrezygnuj z zakładania pierścionków, jeśli posiadasz – wyciągnij kolczyk z pępka, łańcuszków, o których zdjęcie i tak zostaniesz poproszona.

Do szpitala przyjedziesz na dzień przed zabiegiem. Przez kilka godzin przed zabiegiem (8-9h) nie będziesz mogła nic jeść ani pić. Zostaną także wydepilowane włosy łonowe. W wyznaczonym terminie zostanie podłączona kroplówka nawadniająca i założony cewnik, aby lekarz w czasie zabiegu mógł kontrolować ilość wydalanego moczu. Chwilę po tym zostaniesz przewieziona na blok operacyjny.

Decydując się na cięcie cesarskie nie będziesz mogła czynnie uczestniczyć w urodzeniu dziecka, tak jak ma to miejsce przy porodzie siłami natury. Jeżeli twój partner zamierza być obecny przy porodzie, zostanie przebrany w sterylny strój i będzie mógł trzymać cię za rękę i podtrzymywać na duchu. W przypadku znieczulenia ogólnego, prosi się męża o pozostanie na zewnątrz sali operacyjnej.

Przeczytaj także: Tatuaż na bliźnie po cesarce? – kiedy można zrobić

Cesarka: przygotowanie do operacji

Jeśli już przed porodem wiesz, że czeka Cię cesarka, zgłoś się do szpitala na kilka godzin przed rozpoczęciem operacji, aby wszystkie przygotowania mogły odbyć się na spokojnie. Pamiętaj, że przez co najmniej 6 godzin przed wykonaniem cięcia cesarskiego nie powinnaś jeść ani pić.

• Z reguły na początku wykonuje się badanie KTG w celu skontrolowania pracy serca Twojego nienarodzonego dziecka.
• Następnie lekarz lub Ty usuwasz owłosienie z obszaru bikini po to, aby blizna po operacji mogła zostać w przyszłości zasłonięta przez włosy łonowe lub bieliznę.
• W większości przypadków zakłada się cewnik, aby pęcherz podczas operacji pozostał pusty.
• Po zakończaniu przygotowań, zostajesz przewieziona na salę operacyjną, gdzie dostajesz znieczulenie miejscowe. Kiedyś cesarka przeprowadzana była w narkozie, dziś jednak lekarze rezygnują z tej metody, znieczulając rodzące tylko od pasa w dół. Cesarka jest przeprowadzana w pełnym znieczuleniu raczej w nagłych przypadkach.
• Jak tylko znieczulenie zacznie działać, lekarze dezynfekują obszar nacięcia. Twoje nogi i reszta brzucha przykrywane są sterylnymi ręcznikami. Jeżeli w czasie operacji nie będziesz spała, to na wysokości Twoich ramion zostanie umieszczona zasłonka, abyś nie widziała, jak dokonuje się nacięcia brzucha.
• Po takim przygotowaniu rozpoczyna się cesarka – „najradośniejsza” operacja w Twoim życiu.

Znieczulenie przy cesarskim cięciu

Zostaniesz znieczulona za pomocą znieczulenia zewnątrzoponowego lub podpajeczynówkowego (obydwa rodzaje znieczulają dolną część ciała bez utraty świadomości) lub też znieczulenia ogólnego (polegającego na uśpieniu, które stosuje się w nagłych wypadkach, kiedy dziecko musi być wydobyte jak najszybciej).

Znieczulenie zewnątrzoponowe polega na wprowadzeniu cienkiego cewnika do przestrzeni między oponami otaczającymi kręgosłup w okolicy lędźwiowej i podawaniu przez ten cewnik kolejnych dawek leku znieczulającego. W znieczuleniu podpajęczynówkowym jednorazową dawkę leku wstrzykuje się do kanału rdzeniowego. Ten rodzaj znieczulenia jest bezpieczniejszy. Poza tym będziesz świadoma tego, co się dzieje i od razu zobaczysz swoje maleństwo.

Po upewnieniu się, że znieczulenie już działa, lekarz wykonuje cięcie poprzeczne skóry tuż powyżej górnej linii włosów łonowych. Następnie wykonywane jest cięcie w dolnej części macicy (poziome lub pionowe). Zostają wówczas przebite błony płodowe (jeżeli nie nastąpiło to wcześniej), wykonuje się odsysanie płynu owodniowego i wydobywa się dziecko – ręcznie lub za pomocą kleszczy.

Po wyjęciu dziecka lekarz odsysa zawartość nosa i ust dziecka. Pępowina zostaje odcięta i lekarz wydobywa łożysko. Cięcie macicy zostaje zszyte przy użyciu nici samo wchłaniających, czyli takich, których nie trzeba potem usuwać. Cięcie na brzuchu będzie zszyte klamrami chirurgicznymi.

Aby wywołać skurcze macicy i zmniejszyć krwawienie zostanie podana oksytocyna w postaci zastrzyku domięśniowego lub kroplówki dożylnej. W celu zmniejszenia ryzyka zakażenia może być podany dożylnie antybiotyk.

Nie martw się, jeśli dziecko zostanie zabrane na oddział noworodkowy. W wielu szpitalach jest to postępowanie typowe. Nie musisz się obawiać o swoją więź z dzieckiem – jest ona tak samo silna jak w przypadku porodu naturalnego.

Ile leży się w szpitalu po cesarce?

Przeciętny pobyt w szpitalu po cesarskim cięciu wynosi około 3-4 dni. Może się to różnić w zależności od szpitala. Czasami zależy to od tego, jak długo trwa cesarskie cięcie.

Możesz wrócić do domu wcześniej, jeśli zarówno Ty, jak i Twoje dziecko jesteście zdrowi.

W niektórych szpitalach możesz zdecydować się na wcześniejszy powrót do domu (w ciągu pierwszych 72 godzin) i dalszą opiekę w domu. Zapytaj pielęgniarkę lub położną o ofertę Twojego szpitala.

Cesarskie cięcie to poważna operacja, dlatego ważne jest, aby skupić się na opiece nad dzieckiem i zapewnieniu ciału odpoczynku, którego potrzebuje do powrotu do zdrowia.

W szpitalu:

• dostaniesz środki przeciwbólowe, aby zmniejszyć dyskomfort
• będziesz mieć regularny bliski kontakt z dzieckiem i możesz zacząć karmić piersią
• zostaniesz zachęcona do wstawania z łóżka i poruszania się jak najszybciej
• możesz jeść i pić, gdy tylko poczujesz głód lub pragnienie
• cienka, elastyczna rurka zwana cewnikiem pozostanie w pęcherzu przez co najmniej 12 godzin
• Twoja rana będzie zakryta opatrunkiem na co najmniej 24 godziny

Kiedy poczujesz się wystarczająco dobrze, aby wrócić do domu, musisz poprosić kogoś o podwiezienie, ponieważ przez kilka tygodni nie będziesz w stanie prowadzić samochodu.

Niektóre społeczności mają tradycję pozostawania matki w domu przez pierwsze sześć tygodni po urodzeniu, a inne nie. Niezależnie od sytuacji, w tych tygodniach bardzo ważne jest bycie spokojnym i bycie miłym dla siebie .

Karmienie piersią po cesarskim cięciu

Po cięciu cesarskim trudniej jest karmić piersią niż po porodzie naturalnym. Po operacji w znieczuleniu miejscowym, będziesz mogła przystawić dziecko od razu po przewiezieniu na salę poporodową. W przypadku znieczulenia ogólnego, będziesz musiała poczekać. Jeśli po 12. godzinach nadal nie będziesz mogła się z nim spotkać, powinnaś poprosić o możliwość odciągania pokarmu w celu pobudzenia produkcji mleka. Aby rana nie bolała w czasie karmienia, osłoń ją poduszką i na niej ułóż dziecko.