Strona główna » Zdrowie » Hirsutyzm – czyli męskie owłosienie u kobiet

Hirsutyzm – czyli męskie owłosienie u kobiet

Jeśli cierpisz na nadmierne owłosienie, które pojawia się w typowo męskich miejscach – być może dotknął cię hirsutyzm. Wbrew pozorom to całkiem popularna dolegliwość. Hirsutyzm stwierdza się u ok. 5-10 procent dziewcząt i kobiet na różnych etapach życia. Przeczytaj, czym dokładnie jest ta choroba, jakie są jej źródła i jak wygląda leczenie.


Prawidłowe owłosienie u kobiet

Pomimo wzorców lansowanych w reklamach, kobiety również posiadają włosy na ciele i jest to całkiem normalne. Jak wygląda owłosienie zdrowej kobiety? Przede wszystkim powinno być delikatne i dosyć rzadkie (z wyjątkiem okolic intymnych). Grubość i kolor włosków będzie się różnił w zależności od tego, czy jesteś blondynką, czy brunetką – te drugie posiadają z reguły grubsze i gęstsze owłosienie na ciele. Delikatne włosy na łydkach, udach i rękach to stan normalny. Nieliczne włoski nad górną wargą, na palcach stóp czy naokoło brodawek również nie są powodem do niepokoju.

Co to jest hirsutyzm?

Hirsutyzm to występowanie szorstkich, ciemnych i grubych włosów w miejscach typowych dla mężczyzn. Należą do nich: obszar nad górną wargą, podbródek, klatka piersiowa, kark, okolica lędźwiowa, brzuch, a także uda i stopy. Przyczyną hirsutyzmu jest podwyższone stężenie androgenów, czyli męskich hormonów płciowych. Przy tej dolegliwości może też pojawić się niski głos, nieregularne miesiączkowanie, niepłodność i trądzik.

Skąd się bierze hirsutyzm?

Przyczyny hirsutyzmu mogą być różnorodne. Jeśli nadmiernemu owłosieniu towarzyszą inne objawy (m.in. łysienie typu męskiego, obniżenie głosu), prawdopodobnie cierpisz na hiperandrogenizm. Jedną z jego przyczyn jest nieprawidłowy poziom hormonów w organizmie przez np. choroby nadnerczy lub jajników. Inną przyczyną może być zaburzona proporcja pomiędzy aktywnością hormonów męskich i żeńskich wynikająca np. z menopauzy. Natomiast odrębną grupę stanowi miejscowy wzrost aktywności androgenów – najczęściej w mieszkach włosowych – przy prawidłowym poziomie androgenów w całym organizmie. Spowodowany jest miejscową wzmożoną przemianą androgenów do form aktywnych – wtedy zazwyczaj mamy do czynienia z hirsutyzmem idiopatycznym, czyli bez uchwytnej przyczyny.

Zobacz:  Ząbkowanie u dzieci – jak pomóc bobasowi, gdy zauważymy pierwsze ząbki?

Jak go rozpoznać?

Hirsutyzm określa się na tzw. skali Ferrimana-Gallweya. Ocenę przeprowadza się w 9 punktach ciała: nad górną wargą, na brodzie, klatce piersiowej, brzuchu, w rejonie kresy białej (linia od pępka do spojenia łonowego), ramionach, udach, górnej części pleców oraz w okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Ocenia się dodatkowe owłosienie w skali od 1 (pojedyncze włosy) do 4 (gęste owłosienie). Jako wskazanie do rozpoczęcia diagnostyki zazwyczaj przyjmuje się sumaryczny próg 5-8 pkt. Jeśli mamy podejrzenia, że dotyczy nas ten problem, należy zgłosić się do endokrynologa, który zleci odpowiednie badania.

Leczenie nadmiernego owłosienia u kobiet

Jeśli hirsutyzm ma podłoże genetyczne, przyjmowanie jakichkolwiek leków jest nieskuteczne. Zaleca się wtedy trwałe usuwanie owłosienia, np. laserem. W przypadku hirsutyzmu wywołanego zaburzeniami hormonalnymi przeprowadza się leczenie za pomocą leków antyandrogennych. Dobrze sprawdza się np. doustna antykoncepcja hormonalna. Badania dowodzą, że zwłaszcza formuła 2mgCMA/0,03mgEE ma bardzo dobry wpływ na redukcję hirsutyzmu – już po 6 cyklach stosowania liczba kobiet z tą dolegliwością zmniejszyła się o 70 procent!

Hirsutyzm, choć wcale nie jest rzadkim schorzeniem, nadal stanowi źródło kompleksów wielu kobiet. Istnieją jednak liczne możliwości leczenia tej dolegliwości oraz duży wybór zabiegów kosmetycznych, które pomagają pozbyć się niechcianych włosów. Warto po nie sięgnąć, by poczuć się lepiej w swoim ciele.