Gdy dziecko nie chce iść spać – praktyczne porady

Każdego wieczoru rozgrywają się te same sceny: dziecko nie chce iść spać, a Ty sama jesteś wykończona i zdenerwowana. Problemy ze snem są powszechne wśród małych dzieci i nie ograniczają się do wieku niemowlęcego. Niektóre dzieci mogą nie czuć zmęczenia w wyznaczonym przez Ciebie czasie przed snem, lub mają problemy z zasypianiem bez obecności mamy.

Pomoc w poradzeniu sobie z wybrednym maluchem lub spieszeniem się rano jest trudna, ponieważ Twoje dziecko stara się obudzić. Wiele problemów ze snem jest związanych z przyzwyczajeniami przed snem i zachowaniami w ciągu dnia, które można zmienić z dzieckiem. Dobrą wiadomością jest to, że przy odrobinie cierpliwości i dyscypliny możesz ich nakłonić do spokojniejszych nocy.

2 letnie dziecko nie chce spać

W wieku dwóch lat dzieci potrzebują od 12 do 14 godzin snu na dobę, aby wypocząć i mieć dobry nastrój. Niedobór snu dziecka może prowadzić do agresywnego zachowania, napadów złości i krzyków. W niektóre wieczory możesz łatwo zaobserwować, jak dziecko walczy ze snem i usilnie próbuje nie zamykać oczu.

Niemowlak zauważa, że ma wpływ na to, kiedy i czy iść spać. Znajduje się w okresie, w którym chce decydować i stawiać na swoim. Ważne jest, abyś właśnie w tej fazie ustaliła stałą porę chodzenia spać i była konsekwentna. Najlepiej wybierz godzinę, która pasuje zarówno do planu dnia dziecka, jak i całej rodziny.

Odmowa pójścia do łóżka

Podobnie jak w przypadku dorosłych, poszczególne dzieci potrzebują różnej ilości snu.Niektóre mogą sobie dobrze poradzić podczas dziewięciu godzin snu w nocy, podczas gdy inne dzieci potrzebują co najmniej 11 lub więcej, aby odpocząć.

Bez wystarczającej ilości snu mogą mieć problemy z koncentracją, zwracaniem uwagi i nauką. Brak snu może również wpływać na nastroje dzieci, rozwój fizyczny, a nawet ich zdolność do zwalczania chorób i infekcji.

Zanim określisz, czy Twoje dziecko ma problemy ze snem lub jakiekolwiek zaburzenia rytmu snu, poniższa tabela pomoże Ci zrozumieć wyjątkowe potrzeby dziecina sen. Aby najlepiej funkcjonować, dzieci i nastolatki zwykle potrzebują więcej snu niż dorośli.

Tabela przedstawia zalecane godziny, które rozwijające się dzieci powinny spać.

Oznaki, że twoje dziecko nie ma wystarczającej ilości snu

Sen lub jego brak ma duży wpływ na nasze zachowanie i stan umysłu naszego dziecka. Czasami objawy niewystarczającego snu mogą nawet naśladować objawy ADHD.

• Często wydają się drażliwe lub nadmiernie emocjonalne?
• Mają problem z koncentracją przy zabawie lub jedzeniu
• Zasypiają podczas jazdy samochodem?
• Czy masz problemy z przebudzeniem lub zasypianiem po tym, jak ich obudzisz na cały dzień?
• Często „rozbija się” znacznie wcześniej niż ich normalna pora snu?

Dlaczego dwulatek nie chce iść spać?

• Dziecko może mieć problem z zaśnięciem, jeśli wyjątkowo dużo działo się w dzień, czeka na coś z podekscytowaniem, jest złe lub rozczarowane.
• W telewizji lub przy komputerze maluch mógł natknąć się na treści, do których jeszcze nie dorósł. Nocą stara się je przetworzyć, a natłok myśli nie pozwala mu usnąć.
• Dziecko może mieć problem z zasypianiem, jeśli kładziesz je do łóżeczka o różnych porach.

Dlaczego dziecko ma problemy z zaśnięciem?

• Dziecko może być przeciążone, jeśli ma za dużo zajęć.
• Może będzie chore lub już źle się czuje.
• Przeprowadziliście się, a ono nie przyzwyczaiło się jeszcze do otoczenia.
• Dziecko może mieć problem z zaśnięciem, jeśli jego dzień był ekscytujący.
• Może boi się potwora mieszkającego w szafie i dlatego nie chce iść spać.
• Grało na komputerze tuż przed zaśnięciem i ma wiele bodźców do przetworzenia.
• Nie chce niczego przegapić. Dlatego woli zostać z Tobą i tatą.

Powody, dla których dziecko nie może iść spać

Jeśli twoje dziecko stale ma problemy z położeniem się do łóżka i zasypianiem, spróbuj wskazać przyczynę. Oto kilka typowych powodów, dla których dzieci walczą ze snem lub mają trudności z zasypianiem.

Co zrobić, gdy dziecko nie chce iść spać?

• Poszukaj przyczyn: Obserwuj uważnie dziecko. Co może być przyczyną jego problemów z zaśnięciem? Przeciążenie, podekscytowanie, strach, telewizja, kłótnia w rodzinie czy zdrowie?
• Wyeliminuj przeszkadzające czynniki: Co przeszkadza dziecku w zaśnięciu? Światło, plakat, głosy rodzeństwa, strach przed ciemnością? Zamiast dopytywać dziecko, dlaczego np. plakat mu przeszkadza, zdejmij go.
• Zwróć uwagę na otoczenie: Czy w pokoju jest wystarczająco cicho? Jaki jest materac? Czy w pomieszczeniu nie jest zbyt ciepło? Czy pościel jest miła w dotyku? Dziecko nie powinno także zasypiać wśród dymu papierosowego. Jakość snu jest tak samo ważna jak jego długość.
• Rytuały związane z zasypianiem pomagają: Stwórzcie swoje własne rytuały. Pomogą one dziecku usnąć. Zwróć uwagę, aby były one uspokajające, tj. masaż czy herbata wspomagająca zasypianie.
• Stałe pory snu: Zapobiegają one problemom ze snem. Stała pora pójścia do łóżka pomaga zasnąć. Staraj się zachować ten sam harmonogram snu, nawet w weekendy. Ułatwi to dziecku naturalne przebudzenie i zasypianie.
• Czas na rozmowę: Porozmawiaj z dzieckiem o jego dniu. Jeśli opowie Ci, co je martwi lub czym się ekscytuje, rozładuje tym samym napięcie. Zapytaj, co szczególnie mu się podobało lub za co jest wdzięczne.
• Godzina spokoju: Dziecko potrzebuje około 60 minut, aby się wyciszyć. Najpóźniej godzinę przed snem nie powinno oglądać telewizji ani bawić się.
• Ruch i pokarm dla ducha: Pamiętaj, że dziecko powinno odpowiednio dużo się ruszać. Pomaga to nie tylko usnąć, ale korzystnie wpływa na ogólny stan zdrowia.
• Lekka przekąska (na przykład ciepłe mleko i banan) przed snem to dobry pomysł. Jednak zbyt obfite posiłki w ciągu godziny lub dwóch przed snem mogą nie zasnąć.
• Unikaj podawania dzieciom produktów zawierających kofeinę, szczególnie po południu lub wieczorem. Należą do nich napoje gazowane, kawa, herbata lub czekolada. Jednak niektóre rumianki mogą pomóc ciału się zrelaksować.
• Otwarcie okna pomaga nam się obudzić i oznacza początek dnia.
• Wyłączyć telewizor i inną elektronikę co najmniej godzinę przed snem – by nie powodowały rozkojarzenia.
• Pomoc specjalisty: Przy poważnych zaburzeniach snu zwróć się o pomoc do specjalisty. Skontaktuj się z pediatrą lub psychologiem dziecięcym.