Dlaczego i kiedy małe dziecko boi się obcych?
Niejedno dziecko boi się osób, z którymi nie ma kontaktu na co dzień. Faza ta rozpoczyna się już w okresie niemowlęcym. Okres ten charakteryzuje się także tym, że maleństwo pragnie stale czuć Twoją obecność. Małe dziecko boi się obcych i jest to jego naturalny mechanizm ochronny. Nie ma zatem powodu do zmartwień.
Dziecko boi się obcych – początki
Zauważyłaś może, że Twoje niemowlę nie obdarza każdego uśmiechem? Zaczyna płakać, gdy zostanie zaczepione przez dorosłych? Możliwe, że rozpoczęła się faza, w której dziecko boi się tego, co mu nieznane. Okres ten zaczyna się zazwyczaj około szóstego miesiąca życia niemowlaka, u niektórych nieco później i trwa przez kilka miesięcy.
Po czym rozpoznać fazę, w której dziecko boi się obcych?
Przestraszony krzyk i płacz dziecka w obecności obcych osób to najdobitniejszy dowód na to, że rozpoczęła się faza, w której dziecko boi się tego, co nieznane. Poza tym Twoje maleństwo będzie chciało zapewne cały czas przebywać w Twojej okolicy i stanie się nieufne również wobec znanych mu osób, których jednak nie widzi codziennie. Niemowlę „klei się” do Ciebie i boi się każdego rozstania. Twoja obecność i zapach, a także bliskość są teraz dla niego bardzo ważne. Jeśli mama znajduje się poza zasięgiem wzroku, może dojść nawet do ataków paniki.
Faza nieufności i strachu jako mechanizm obronny
Nie powinnaś się zamartwiać, jeśli Twoje dziecko boi się obcych. Wręcz przeciwnie. Jest to bowiem naturalny mechanizm obronny i oznaka prawidłowego rozwoju emocjonalnego. W okresie tym, w którym niemowlę nieustannie poznaje i odkrywa świat, na przykład poprzez pierwsze próby raczkowania, natura wyposażyła dziecko w ten mechanizm obronny, aby ochronić je przed rozczarowaniem i niebezpieczeństwami. Dziecko boi się nieznanego, trzyma się kurczowo rodziców, którzy troszczą się o to, aby było bezpieczne i niczego mu nie brakowało. Dziecko boi się osób i sytuacji, które mogą stanowić dla niego niebezpieczeństwo – to taki naturalny instynkt ochronny. Dziecko boi się nieznanego, gdyż potrafi już coraz lepiej rozpoznawać i rozumieć otaczającą je rzeczywistość. Często dziecko boi się bardziej dorosłych niż innych dzieci tudzież mężczyzn niż kobiet. Również mężczyźni z brodą powodują z reguły większy stres u dziecka niż ci ogoleni.
Faza ta przebiega jednak u każdego dziecka inaczej. Dziecko boi się czasem mniej, inne z kolei bardziej i dłużej. Dzieci, które przyzwyczajone są do wielu osób w swoim otoczeniu, na przykład w dużych rodzinach, przechodzą tę fazę rzadziej i lepiej radzą sobie ze strachem.
Nieufność strach dziecka przed obcymi
W fazie nieufności i strachu powinnaś koniecznie respektować zachowanie dziecka. Nie zostawiaj go zatem na rękach u innych osób, jeśli nie czuje się tam bezpiecznie. Staraj się także dać mu odczuć, że jest kochane i wszystko jest w porządku. Nie oddalaj się, jeśli Ciebie potrzebuje. Dziecko musi bowiem być przekonane, że może na Tobie polegać.
Krewni i znajomi powinni także wykazać się wyrozumiałością dla faktu, że dziecko boi się teraz obcych. Zalecana jest tu ostrożność i cierpliwość. To klucze do sukcesu i zdobycia zaufania oraz sympatii dziecka.
Zuzanna Nowakowska to ceniona autorka w dziedzinie ciąży i parentingu, oferująca przyszłym rodzicom rzetelne porady i wsparcie w jednym z czołowych serwisów o parentingu. Jej zaangażowanie w promowanie świadomego rodzicielstwa przyniosło jej szerokie uznanie oraz lojalne grono czytelników.