Dlaczego dziecko płacze w przedszkolu – co zrobić w tej sytuacji? Jak jej zapobiec?
Dlaczego dziecko płacze w przedszkolu?
Dzieci płaczą w przedszkolu z wielu powodów, ale możemy wymienić dwie główne przyczyny uronienia łez i nawet krzyku wywołane przez rozstanie i tęsknotę z rodzicem – są to wysoki poziom wrażliwości dziecka i lęk separacyjny. Nie obawiaj się – Istnieją wskazówki mogące pomóc Ci załagodzić ten stan i wyjaśnić dlaczego, kiedy i co zrobić, gdy dziecko nie przestaje płakać w momencie rozstania.
Faktem jest, że niektóre dzieci trudniej przystosowują się do zmian niż innym, a każdą zmianę zaprotestują łzami. „Niektóre dzieci mają po prostu zbyt ostrożną lub powolną osobowość, by otwierać się na nowe sytuacje”. Chociaż większość dzieci uspokoi się i będzie świetnie się bawić, gdy mama lub tata wyjdą z przedszkola, rozpoczęcie dnia w ten sposób może złamać serce rodzica.
Gdy dziecko płacze w przedszkolu, daj mu czas na dostosowanie się do nowego środowiska.
Świadczyć o tym może, że dziecko z natury jest wrażliwe i emocjonalnie, dzieci często żywią się emocjami ludzi wokół nich co sprawia, że znacznie łatwiej denerwują je rzeczy takie jak tęsknota i rozstanie z rodzicem. Wrażliwe dzieci idąc do przedszkola szybciej odczuwają smutek i częściej mają lęk.
Niepokój jest powszechny, jeśli chodzi o nowe doświadczenia, a pierwsze dni w przedszkolu z pewnością do takich należą – nieznane miejsce, dzieci i zasady i reguły (tak samo jak dorosłym życiu nowa praca). Chociaż wiele 3-4 latków może być podekscytowanych nowym poczuciem niezależności, zmiana może sprawić, że pożegnanie z rodzicami stanie się łzawym wydarzeniem.
Bardzo wrażliwe dzieci mogą być bardziej uparte niż ich rówieśnicy, a czasem mogą również nie rozumieć sytuacji. Mogą brać dyscyplinę od nauczyciela poważniej niż powinni lub denerwować się sytuacjami, które mogą wydawać się mniej ważne dla wszystkich innych. Dziecko, które czuje to wszystko, może zostać szybko przytłoczone i zareagować płaczem w przedszkolu.
Czy zostawić płaczące dziecko w przedszkolu?
Płaczący 3-4 latek jest zjawiskiem powszechnym idąc do przedszkola, ze względu na nowe miejsce i otoczenie – co nie znaczy, że jest nieuniknioną sytuacja bez wyjścia. Kiedy dziecko płacze zawsze jest ku temu przyczyna, gdy pozostawisz dziecko same – może zachodzić w nim proces „odtrącenia lub porzucenia” oraz dezorientacji związanej z separacją – paniki i krzyku czego głównym objawem jest właśnie nieustający płacz.
Kiedy twoje dziecko po przyjściu do przedszkola znajduje zainteresowanie – ze strony dzieci, pani przedszkolanki lub zabawy – nie zostawiaj go samego. Może wydawać się to sukcesem i dobrym momentem na ewakuacje, niemniej jednak podejdź do dziecka, pożegnaj się pocałuj powiedz ze przyjdziesz i potem szybko wyjdź – nie przeciągaj rozstania.
Jak długo dziecko płacze w przedszkolu?
Płacz przed porzuceniem jest powszechny przez pierwsze kilka tygodni – nie ma granicy, by określić ten moment: kiedy moje dziecko przestanie płakać – ponieważ organizm każdego dziecka jest inny – a powody i przyczyny występowania płaczu u dziecka w wieku przedszkolnym mogą być różne.
Płacz przy odbiorze dziecka przedszkola jest także dość powszechny u trzy i czterolatków. Emocje związane tęsknotą i zobaczeniem mamy lub taty bo dłuższym czasie pobytu samego dziecka – objawiają się także „płaczem, ze szczecią”. Dzieci po prostu się rozczulają 🙂
Oto kilka sposobów na to, co zrobić jak dziecko płacze w przedszkolu
Jeśli masz do czynienia ze szczególnie upartym przypadkiem lęku przedszkolnego, który wydaje się nie poprawiać, oto kilka rzeczy do wypróbowania, żeby wiedzieć co zrobić żeby dziecko zostało w przedszkolu.
- Planowanie działań przed i po by pomóc dzieciom poczuć się bardziej zrelaksowanym i przygotowanym: „Kochanie, kiedy dzisiaj pójdziemy do przedszkola, przytulę cię i pocałuję, a potem pobawisz się troszkę z innymi dziećmi, a jak wrócę to pójdziemy na lody i pojedziemy gdzie będziesz chciał/ła”.
- Zabieranie ze sobą ulubionej zabawki
Gdy dziecko posiada ulubiona zabawkę, często ma ją przy sobie lub w zasięgu wzroku – przez co myśli skupiają się na niej, a nie na rozłące. Dla niektórych dzieci stanowi to także dodatkowa rozrywkę. Można zaproponować: „Kochanie, jak wrócę po ciebie to opowiesz mi co ciekawego robiłaś z misiem w przedszkolu”. – dziecko w ten sposób może chodzić i pokazywać misiowi nowych kolegów lub zabawy, które później Ci opowie. Musisz przygotować ciekawe pytania by dziecko było zainteresowane i traktowało to jak zabawę. - Harmonogram i rutyna w dniu: Jeśli to możliwe, staraj się zachować ten sam czas przyjścia i odebrania z przedszkola. Twoje dziecko znajdzie ukojenie w przychodzeniu do tej samej rutyny każdego ranka. „Misiu przyjadę po ciebie jak zjesz obiadek”. Dziecko będzie wiedziało co je czeka: zabawa, koledzy, posiłek, leżakowanie, znów zabawa i obiadek, a po nim w końcu przyjdzie mama lub tata – da buziaczka i pojedzie spokojnie do domu.
- Bądź pewna – nie stresuj się: Rodzice mogą czuć się winni, że oddają swoje dziecko pod opiekę kogoś innego i pozostawiają je same w przedszkolu, a dzieci mogą zacząć odczuwać ten niepokój – Jeśli rodzic się denerwuje, dzieci mogą to poczuć.
- Nie napominaj się i nie wymuszaj: Uwagi takie jak: „Lepiej tym razem nie płacz” są w zasadzie gwarantowane, by zwiększyć stres u dziecka. Zamiast tego okaż empatię: „Wiem, że to dla ciebie naprawdę trudne. Spróbujmy znaleźć sposoby, aby to ułatwić.”
- Nie przekupuj dziecka – wydaje się efektywne, ale do czasu. Wiele matek przyznaje, że kiedyś próbowało przekupić swoje dziecko, by nie płakało: „Powiedziałam:„ Jeśli dziś nie będziesz płakać, będę miał dla ciebie specjalną niespodziankę, kiedy cię odbiorę ”. Udało się, ale stworzyło oczekiwanie: „Dziecko zacznie myśleć, że dostanie codziennie cukierka lub zabawkę w czasie odbioru.”
Co zrobić przed zapisaniem dziecka do przedszkola?
Przed zapisaniem dziecka do przedszkola warto mówić o nim, jako o miejscu świetnej zabawy w grupie rówieśników. Warto tak zorganizować czas, aby dziecko miało możliwość poznania placu zabaw, na które po zapisaniu do przedszkola będzie wychodziło z grupą.
Świetną alternatywą oswajającą dziecko z nową sytuacją jest uczestniczenie w zajęciach adaptacyjnych, na które decydują się rodzice dzieci, które nie mają kontaktu z rówieśnikami. Początkowo w zajęciach tych udział mogą brać rodzice, z czasem jednak ich aktywność maleje, by następnie pozostawiać dziecko pod opieką przedszkolanek.
Przedszkole to miejsce, gdzie dziecko uczy się tego, że nie jest samo, wobec czego oprócz samodzielności musi uczyć się dzielenia z innymi oraz zabawy w grupie. Tego większość dzieci rozpoczynających edukację przedszkolną nie zna, bowiem często wychowuje się bez konieczności dzielenia się z innymi. W przypadku jedynaków warto dlatego dawać dziecku możliwość uczestniczenia w zabawach z innymi dziećmi wychodząc na plac czy salę zabaw.
Dziecko powinno nauczyć się także zrozumiale dla innych wyrażać swoje potrzeby. Wiele przedszkolaków nie wyraża się jeszcze dokładnie i wyraźnie, dlatego warto dużo z dzieckiem rozmawiać, co ważne, nie spieszczać wyrazów, lecz mówić tak, jak do osoby dorosłej.
Zuzanna Nowakowska to ceniona autorka w dziedzinie ciąży i parentingu, oferująca przyszłym rodzicom rzetelne porady i wsparcie w jednym z czołowych serwisów o parentingu. Jej zaangażowanie w promowanie świadomego rodzicielstwa przyniosło jej szerokie uznanie oraz lojalne grono czytelników.